سریال رهایم کن؛ روایت نفسگیر هاتف و حاتم
تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۹۲۴۴۲
فیلیمو نوشت: اگر سریال پر مخاطب و جذاب «میخواهم زنده بمانم» توانست همچون سکوی پرتاب بلندی، جایگاه شهرام شاهحسینی را از سطح یک فیلمساز معمولی که حافظه عموم مردم، آشنایی چندانی با کارهایش نداشته و حتی نام او را هم نشنیده بودند به یک کارگردان کاربلد و قابل اعتنا تغییر دهد، حالا و با نمایش حدود ۸ قسمت از سریال «رهایم کن» و نمایش خلاقیت و مهارت این کارگردان خوش فکر در تصویر سازی و فضاسازی بسیاری از صحنههای این سریال، به جرات میتوان نام او را همچون کارگردانی تثبیت شده و قابل احترام که علاقمندان سینما با اشتیاق اسم او را به حافظه سپرده و کارهای بعدی او را تعقیب خواهند کرد در سینمای ایران پیگیری کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شهرام شاهحسینی به گواه کیفیت بالای آثار متاخرش حالا به چنان اعتباری در سینمای ایران دست یافته که در صورت حفظ حساسیت و کیفیت متنی که برای اجرا به دست میگیرد، خودش به تنهایی میتواند ذهن و اشتیاق سینهفیلها را برای تعقیب و تماشای اثر دیگری از او تحریک نماید.
درست همانند بسیاری از فیلمسازانی که به اعتبار نامشان از زیر سایه بازیگران مطرح و ستارههای سینما بیرون آمده و خود به موثرترین و جذابترین عامل اولیه برای پیگیری یک اثر تبدیل میشوند. درست است که سریال رهایم کن با آن فهرست بلند بالای بازیگرانش بسیاری از علاقمندان را برای دیدن تصویر دیگری از محسن تنابنده، هوتن شکیبا و آزاده صمدی به پای تماشای سریال میکشاند، اما مهارت کارگردان در مدیریت صحنه و بازی گرفتن از بازیگران نه چندان مطرحی، چون آن پسر بچه دچار سندروم داون و یا کاراکتر بهروز و دارو دستهاش که در معدن مشغول به کار هستند، چنان استاندارد بالایی از بازیگری مقابل دوربین را به نمایش بگذارند که در برخی صحنهها حضور بازیگر ستاره مقابل خودشان را هم تحت الشعاع قرار میدهند.
وسواس شهرام شاهحسینی در فضاسازی، طراحی و رنگ آمیزی صحنهها بیش از همه آنجایی خودنمایی میکند که تماشاگر در مواجهه با سکانسهای معدن و عبور و مرور و فعالیت کارگران، احساس کامل و واقعگرایانهای از حضور در لوکیشنی دارد که پیش از این به دلیل محدودیتهای موجود، امکان تجربه فیزیکی و حسی چندانی هم برای آن وجود نداشته است. اما کارگردان با فضاسازی مناسب خودش، دست تماشاگر را گرفته و او را به آستانه معدنی میبرد که میتواند چهره خسته کارگران و اتمسفر سرد و خشک آنجا را به راحتی درک و لمس کند.
قاب بندیهای متناسب با حس و حال صحنه و فضاسازیهایی که گاه تماشاگر را به سکانسهایی درخشان همچون گفتگو در میان قطعی برق (صحبت عاشقانه حاتم و مارال) و یا مواجهه ناباورانه مارال (با بازی در خور اعتنای هدی زینالعابدین که گویی بعد از سالها به متن و محلی برای نمایش تواناییهایش دست پیدا کرده است) با واقعیت سرنوشت برادرش یونس در آن قبرستان متروک که با میزانسن تصویری فیلمساز، بدون هیچ گفتوگوی کلیشهای و مرسوم در این گونه از صحنهها تنها با اتکا به بازی بازیگر و حرکت دوربین و موسیقی درگیر کننده، تبدیل به یکی از تاثیرگذارترین صحنههای فیلم میشود، گوشهای از خلاقیت و توانایی کارگردان و مجموع عوامل حاضر در تولید را به تماشاگر نشان میدهد.
در این بین دیالوگ نویسی خلاقانهای که تقریبا هر صحنه و گفتوگوی رد و بدل شده میان کاراکترها را به مجموعهای کنایی و شنیدنی از کلماتی بدل میکند که علاوه بر ارائه اطلاعات لازم به تماشاگر، سویهای شخصیت پردازانه هم برای کاراکترها پیدا کرده و در مواقعی کارکردی چند گانه در اثر پیدا میکنند، از جذابترین نکاتی است که به یاد هر سینهفیل یا علاقمند سینما میماند.
اشاره زیرکانه بهرام (با بازی تحسین برانگیز مهدی حسینینیا) به تنورِگرم آشپزخانه و ارجاع آن به خاطرات کودکیاش که یادآور روزهای سخت کار کردن او در کوره آجرپزی و دستهای تاول زدهاش که رویاهای بچگی او را با جمله: «سخته شب سرت روی آجر باشه و به خونه فکر کنی» به مخاطب منتقل میکند، در کنار نمایش تلاشهای امروز او برای رسیدن به رویاهایش، چنین صحنه و دیالوگی را به مجموعهای در خور اعتنا از شخصیت پردازی یکی از کاراکترهای محوری اثر تبدیل میکند.
شاید اگر به دیگر شخصیتهای مهم و کلیدی داستان همچون هاتف (با بازی هوتن شکیبا) و نایب خان (با بازی بابک کریمی) در فیلمنامه بیشتر پرداخته میشد با اثر به شدت تاثیرگذارتری روبرو بودیم که میتوانست پیچشهای داستانی و تعلیقهای درگیرکنندهتری را برای تماشاگر به همراه داشته باشد.
اشارههای مبهم و گذرای نویسندگان فیلمنامه به ماجرای یونس و فعالیتهای سیاسی او، در کنار بلاتکلیفی کاراکتر هاتف که نه دغدغه رفتن او به خارج از کشور مشخص است، نه دلیل جدایی او از خانوادهاش و نه رفتار و واکنشهای درونی او برای تماشاگر واضح و مشخص میشود. برای او که ترسهایش بر همه زندگیاش سایه انداخته و با دریافت یک خبر به اتاقک داخل معدن پناه میبرد، به ناگهان و بدون هیچ واهمهای به شهر بازگشته و به همراه مارال در گوشه گوشه آن پرسه میزند!
بگذریم از اینکه احساس شکل گرفته در درون هاتف که به هدیه دادن گردنبند باارزش مادریاش منجر میشود هم در سطح و اندازه اثری، چون «رهایم کن» ترسیم و طراحی نشده است، اما با همه اینها آخرین ساخته شهرام شاهحسینی، با روایت موازی چند داستان جذاب که عشق، قتل و سیاست را در بستر روابط اجتماعی بهم پیوند میزند، میتواند در هر قسمت تماشاگرش را با خود همراه کند و این چیزی است که همانند کهربای داخل سریال کمیاب و ارزشمند است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: رهایم کن شهرام شاه حسینی کاراکتر ها رهایم کن صحنه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۹۲۴۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«اسب قاتلین» ۲ اجرایی شد
به گزارش خبرگزاری مهر، نمایش «اسب قاتلین» نوشته رضا گشتاسب با کارگردانی سید محمدهادی هاشمزاده که از ۱۹ فروردین در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است، به دلیل استقبال تماشاگران روز پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت طی 2 نوبت در ساعتهای ۱۹ و ۲۱ روی صحنه میرود.
مریم شکری، امیر خواجه میرکیپور، فرزاد پریدار، امید رهبر، ایمان زارع، محمدحسین نعمتی، ندا محمدیان، محمدابراهیم جنتی، نازنین ترنگ، زهرا اکبری و علیرضا اصلاحی بازی میکنند و گروه فرم و بازیسازان این اثر عباردتند از فرناز حیدری، نادیا نوذری، زهرا صادقپور، آیدا زارع، روژین رستمی، مبینا رضایی، تینا گندمکار، نعیم فرزام و ماهان حسنزاده.
در خلاصه نمایش «اسب قاتلین» آمده است: «ارباب و خانم به همراه نوکر خود به نام «کش» و همسرش «لورا» در عمارتی بزرگ زندگی میکنند. داستان از یک شب برفی آغاز میشود که در آن شب، نوکر روستای کناری با اسبی که از اربابش دزدیده است به سمت عمارت ارباب و خانم میآید تا خبر رسیدن شورشیها را بدهد و ... .»
علاقهمندان میتوانند بلیت روزهای آینده این نمایش را با ۲۰ درصد تخفیف عمومی و ۳۰ درصد تخفیف دانشجویی از سایت تیوال تهیه کنند.
عکس از رضا جاویدی است.
کد خبر 6093355 فریبرز دارایی